Met de auto naar Frankrijk
Soms verlopen uitstapjes precies zoals gepland. Ons ludieke idee om mijn oom in Frankrijk te verrassen voor zijn 50e verjaardag zorgt voor onbegrensde voorpret. Het is een gewoonte van mijn oom om zijn zomerse verjaardag, die altijd in de bouwvakperiode valt, te ontwijken door deze ieder jaar weer in het buitenland te vieren met zijn gezin. Dit jaar komt hij er niet zo makkelijk vanaf…..
Ome Bertil staat op een camping staan in de buurt van Fréjus. Maikel, papa en ik zouden om beurten zo’n 400 km rijden en mama catert de autorit. Vrijdagochtend om 6.00 uur vertrekken we met slaapoogjes naar het Zuiden. Tante Melanie zit uiteraard in het complot en we houden haar op de hoogte van onze vorderingen. Tijdens iedere stop, op de parkeerplaats van het zoveelste benzinestation, lachen we om de Abrahamkostuums die we vervoeren in de kofferbak.
Menig chauffeur fronst de wenkbrauwen wanneer de gekke maskers en grijze pruiken zichtbaar krullen over de rand van de grote Action shoppers. Het rijden gaat vlot, de sfeer is goed en we worden steeds zenuwachtiger. Dit hilarisch plan is al een paar maanden geleden ontstaan en hier zitten we nu dan echt. Met bruine broodjes op schoot, een jerrycan met kippensoep en vooral kriebels in de buik, omdat we uitkijken naar de reactie van Ome Bertil.
De boulevard van Fréjus
Nog voor het avondeten zijn we in Fréjus en de avond brengt ons precies wat we nodig hebben: Een prachtige, zon overgoten boulevard, Franse wijn en culinaire hoogstandjes. Tussen het wijnen door wordt het draaiboek voor de volgende dag in elkaar gezet. Mama en ik oefenen onze Franse woordjes, drinken nog meer wijn en nemen het maken van de planning voor onze rekening. Wat een fijne avond!
De volgende ochtend is het showtime. Ons plan is om het ontbijt van de familie te verstoren door alle vier, verkleed als Abraham, aan te schuiven bij mijn oom. Op de parkeerplaats hebben we zo veel lol dat we bang zijn dat Ome Bertil ons kan horen aan de andere kant van de camping. Dan valt iemands pruik af, dan blokkeren de maskers het zicht, dan zweet papa te veel in het kostuum, dan vergeet mama de handschoenen aan te trekken etc. Zo hebben we zeker een halfuur nodig om aan tante Melanie het startsein van onze scène te geven.
Een verrassing op de camping in Frankrijk
Papa vertrekt als eerste en om de twee minuten verschijnt de volgende Abraham ten tonele. Om ons heen hoor ik gefluister; ‘Oh mon Dieu’. Wanneer mama haar entree maakt, schiet Ome Bertil direct vol. Bij de eerste Abraham drong het nog niet helemaal tot hem door dat zijn familie naar Frankrijk is gekomen om hem te feliciteren. Wanneer hij zijn zus ziet strompelen, in een veel te warm kostuum in zijn geliefde Frankrijk, valt het kwartje direct. Maikel en ik schuiven ook aan en na tien spannende, bloedhete minuten onthullen we onze ware identiteiten.
Zo heerlijk als onze Franse vrijdagavond is geweest, zo meer hebben we de rest van het weekend genoten samen. Waar mannen zijn, althans de mannen uit onze familie, zijn competities. Dat begint vreedzaam in het grote zwembad waar Maikel mijn vader uitdaagt en ze elkaar in een komisch ritme soppen. Er wordt over gegooid met mijn neefje en ook Abraham gaat een goed, ouderwets watergevecht niet uit de weg. Ze bevechten elkaar totdat de ogen rood zien van het chloor. Wanneer de dames aannemen dat de strijd gestreden is, besluit manlief het naar een hoger level te tillen. Letterlijk…..
Hallo hernia
Behalve een verfrissend zwembad, biedt de camping ook toffe glijbanen. Binnen enkele minuten heeft mijn wederhelft de boel zo opgenaaid dat de hele familie, jawel de hele familie, bovenaan de wildste glijbaan staat. En ik moet toegeven, zodra er een spelletje gespeeld wordt, wil ik ook winnen. We racen, we sjezen, we rennen over de glijbaan naar beneden, we maken salto´s en uiteindelijk is natuurlijk niet meer bij te houden wie nu echt heeft gewonnen. Ik zie mijn ouders als een levende wipwap naar beneden schateren, mijn neefje klimt op mijn nek en Maikel vliegt achterstevoren over de glijbanen.
Maikels solo moment is aangebroken; iedereen is beneden in het water en kijkt naar boven. Hij neemt een giga aanloop, rent in volle vaart over de glijbaan aan en wordt gelanceerd door de eerste bobbel in de glijbaan. Omdat hij op zo´n belachelijke snelheid glijdt, slaat hij de tweede bobbel over en landt hij met een smak op de derde bobbel. Even doen we niets en dan zwemmen we allemaal naar hem toe. Hij lacht, maar ik zie dat hij pijn heeft. We tillen hem uit het water en langzaam gaat zijn vuist omhoog: ‘Ben ik toch de winnaar. Het is jullie allemaal niet gelukt een drempel over te slaan hè.’
Wanneer we terug in Nederland zijn, zal blijken dat Maikel een hernia heeft opgelopen door dit incident. We gingen naar Frankrijk om een oom tot Abraham te kronen en ik ga met een echte Abraham naar huis…..
Op zoek naar tips voor een vakantie naar Frankrijk met kinderen? Klik dan hier!
1 thought on “Reisverhaal Frankrijk – ´Met een echte Abraham naar huis’”
Ik was weer even helemaal terug naar dat moment. Wat was het een overweldigende verrassing om jullie te ontvangen. En ook voor mij was de voorbereiding super leuk en spannend. Ga maar eens een ontbijt halen voor 9 personen, terwijl je gezin uit 5 personen bestaat, en je niet wil verraden dat er toch echt visite helemaal naar Fréjus is gekomen. Dus met een smoes naar de bakker in het dorp en niet het brood van de camping, want dan kon ik de tweede helft van het brood in de auto laten liggen. O wat een lol. Het was echt een geweldig weekend. Helaas voor Maikel met een mindere afloop, maar wat hebben we genoten