De 'Sarapiquí rivier' in Costa Rica
Bij reizen horen avonturen. Het aangaan van avonturen betekent voor mij vaker wel dan niet, dat ik iets ga doen wat ik eigenlijk niet durf. Stoer van buiten, paniek van binnen. De koude wateren van de ‘Sarapiquí-rivier’ in Costa Rica tikken mijn tenen zachtjes aan. Het heeft geregend, de rivier staat hoog en het water is wild. Ik bedenk me hoe ik er nu moet uitzien; een blauwe helm op mijn hoofd, een te groot reddingsvest aan en wellicht een wat bleke huidskleur. De koning van deze rivier, onze kapitein, begint met het uitleggen van alle commando’s en ik voel me een stukje zekerder worden. Dit kan ik!
Maikel daarentegen let nauwelijks op en ik zie dat hij een stiekem een foto maakt van een vlinder. Wanneer de rest van ons groepje materialen pakt en de boot naar de rivier draagt, achtervolgt Maikel de vlinder nog steeds. We installeren ons rustig in de boot en de kapitein herhaalt nogmaals alle commando’s. Oké, got it! Maikel kijkt gefascineerd naar het water en ik zie de kinderlijke speelsheid in zijn ogen die ik zo goed ken van onze reizen samen.
Raften in Costa Rica
Met meer vertrouwen dan een kwartier geleden, glijd ik in onze oranje opblaasboot het koude water op. Maikel rechts, ik links, twee Duitse jongens voor ons en onze kapitein achterin op de punt. Ik had me even niet beseft dat je bij raften òp de boot zit en niet in de boot….. Naar mate de minuten vorderen, en ik alle commando’s feilloos opvolg, verdwijnt mijn angst langzaam. Ik heb zelfs tijd om Maikel alle commando’s nog een keer uit te leggen en lachend laten we ons meevoeren door de blauwe golven. Dan gebeurt het…..
De crash
We bevinden ons in ‘white water’; oftewel, een soort storm in een rivier. Opeens voel ik een gat in het water waardoor de boot zakt en verticaal op het water komt te staan. Ken je zo’n moment in een film wanneer alles in slow motion gaat? Voor mijn gevoel gaat zelfs het knipperen van mijn wimpers vertraagd wanneer ik naar boven kijk en onze kapitein door de lucht zie vliegen. Over de boot heen verdwijnt hij in een gapend gat in het kolkende water. Zijn armen en benen maken gekke bewegingen en zo verliest de kapitein zijn charmes. De zon laat nog één straal op mijn voorhoofd vallen en dan voel ik dat mijn rug de bodem in no time raakt, met een flinke klap.
Alles wat net in slow motion leek te gaan, wordt nu versneld afgespeeld. Mijn helm is te groot voor mijn hoofd en tikt tegen mijn neus. Ik maak meer dan zeven koprollen door het water. Ondertussen raak ik stenen en takken onder de water en blijkbaar komt het niet in me op naar boven te zwemmen. Ik laat me meesleuren en ja, mijn leven flitst aan me voorbij…..
Avonturen beleven op reis
Wat als uren voelde, zullen wellicht luttele seconden, of misschien minuten, zijn geweest. Het water wordt rustiger en als een natuurlijk reflex, kom ik dan toch boven. Ik ben zo in shock dat ik me niet beweeg. Ik probeer mijn beeld scherp te stellen en zie iemand met dezelfde helm als ik wild naar mij zwaaien aan de andere van de rivier. ‘Milou, Milou, Milou, zwemmen! Godverdomme, zwem nou eens!’, schreeuwt Maikel. En net zo makkelijk als dat ik me liet mee voeren door deze rivier, begin ik te zwemmen.
Ik zie de kapitein op onze boot staan die nu omgekeerd op het water ligt. Maikel is, zoals altijd in crises, alert en rustig. Hij wrijft over mijn hoofd, trekt mij aan boord en kust me. Ik doe niks, ik zeg niks en het is goed om te weten dat ik zo goed reageer op dit soort situaties (not!). Binnen een paar minuten zit iedereen weer in de boot en kunnen de eersten er al een beetje om lachen. Ik stap uit de boot en ik wil wachten op een helikopter die me komt redden ofzo….. Met ontzettend veel tegenzin maak ik de tocht af.
’s Avonds in het hotel ziet Maikel dat ik diverse schrammen, wondjes en bloeduitstortingen heb verzameld. Hij maakt alles liefdevol schoon en vraagt: ‘Morgen weer op avontuur, schatje?’
Op zoek naar nog meer spannende reisverhalen? Klik dan hier!
1 thought on “Reisverhaal Costa Rica – ‘Kopje onder’”
Wow, dit wist ik niet. Wat een avontuur. Dapper en lang leve Maikel